توی سایت بی بی سی خوندم که یه یارویی گفته بوده که:
"ارتش ایران زمان جنگ ایران و عراق نتونسته بود که حتی یک تپه هم تسخیر بکنه."
بعدش هم یک سرلشگری از اون یارو گلایه کرده بود که: "این کمال کم لطفی و بسیار دردناک بود."
میخواستم فقط در جواب این سرلشگر بگم:
"آی ارتشی های بی غیرت ، حقتون همینه. سی سال آزگاره که دارن شما رو تحقیر و کوچیک میکنن. همون ارتشی رو که اگر نبودش، عراق همه ایران رو خورده بود. با اون همه فداکاری حالا باید این حرفها رو بوخورین و قورت هم بدین، نه؟ ببین کار شما به کجا رسیده که این انچوچک ها اینقدر دم درآوردن و خودشون رو قاطی آدمها حساب میکنن."
فقط امیدوارم که مسئله اتمی با راه حل سیاسی حل بشه. چون اگر که نشه، بعدش ببین اسراییل چه دهنی از سپاه سرویس میکنه و امیدوارم که حسابی و اساسی هم سرویس بکنه. دوست دارم که اون موقع ارتش بیطرف بمونه و فقط تماشا بکنه که فرمانده های سپاه چطوری دنبال سوراخ موش میگردن.