بیشتر عرب ستیزی ها در واقع
یک جور اسلام ستیزی در خفا هستن. یعنی خیلی ها چون نمیتونن مستقیم از اسلام
انتقاد بکنن ، ترجیح میدن مخالفتشون با اسلام رو به شکل عرب ستیزی نشون
بدن.
ایرونی ها تجاوز های
اسکندر، یونانیان یا رومیان و حتی قتل عام ملت ایران توسط مغول ها رو
بخشیدن. ولی تجاوز فرهنگی رو که از طرف عرب ها صورت گرفت، هیچ وقت نبخشیدن
و نخواهند بخشید.
در مقطعی از دوران باستان
حتی از هند تا مصر جزو قلمرو حکومت ایران حساب میشد. ولی نیاکان و پیشینیان
ما ایرانیان هیچ وقت سعی نکردن که دین و اعتقاد خودشون رو به ملل و اقلیت
های این امپراتوری بزرگ تحمیل بکنن. بلکه دیگران رو با اعتقادات خودشون
پذیرفتن.
در حالی که دین اسلام فقط و
فقط با زور، تجاوز و تصرف به ملت های دیگه تحمیل شد. در هیچ کجا ملتی رو
نمی بینیم که داوطلبانه و به دلخواه دین اسلام رو پذیرفته باشن. از
فیلیپین، مالزی و اندونزی گرفته تا به ملت های شمال آفریقا.
حتی تشکیل و وجود همین مذهب
شیعه (حداقل در اوایل) یک نوع دهن کجی به عرب ها بوده. به این معنی که:
"حالا که مجبور به مسلمان
بودن هستیم، حداقل اسلام شیعه خودمون رو داشته باشیم"
