جاتون خالی، چند روزی رفته
بودم باکو. اتفاقی با یک نفر از یهودیان این شهر آشنا شدم.
وقتی فهمید که از آذری های ایران هستم، احساس کردم که کمی اکراه داشت که با من
حرف بزنه. اولش فکر کرده بوده که من مسلمون و تعصبی هستم.
ولی وقتی براش تعریف کردم که من از اسلام بریدم و زرتشتی شدم، گرم گرفت و حتی
شروع کرد به لهجه ای بسیار شیرین فارسی باهام حرف زدن. خیلی تعجب کردم و ازش پرسیدم
که فارسی از کجا بلده. معلوم شد که اجدادش حدود ۲۰۰ سال پیش از ایران به باکو رفتن. خلاصه من رو به خونش دعوت و با خانوادش و
فامیل هاش آشنا کرد. جالبه که بعد از گذشت این همه سال هنوز هم توی خونه به فارسی
حرف میزنن. کلی با همدیگه صحبت کردیم. از مراسمشون برام گفتن. مثلا اینکه موقع
عید نوروز مثل بقیه اهالی جمهوری آذربایجان سفره هفت سین درست میکنن و جشن میگیرن.
حقیقت اینه که وابستگی های فرهنگی و اجتماعی بین مردم جمهوری آذربایجان و مردم
ایران خیلی بیشتر از وابستگی فرهنگی به مردم ترکیه هستش. خود این موضوع من یکی رو
که خیلی خوشحال میکنه. نظر شما ها چیه؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر