نان ، مسکن ، آزادی - این است شعار ملی///
کار ، مسکن ، عدالت - این است شعار ملت ///
این دو شعار رو چند وقت پیش نوشتم و توی دنباله لینک دادم.
یکی از دوستان لطف داشت و نوشت که این جور شعارها برد نداره.
ولی چرا؟ مگر داشتن کار ، مسکن و نون شب حق هر کسی نیست . مگر اعتراض به نداشتن این حقوق اولیه خجالت داره؟
چرا ما ایرونی ها فقط باید برای دمکراسی طلبی و خواسته های سیاسی به خیابون بریم؟
چرا برامون افت داره که برای حقوق اولیه خودمون و هموطنان خودمون تظاهرات بکنیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر